سازش با محیط و انتخاب طبیعی
سازش با محیط به معنای توانایی یک موجود زنده برای هماهنگی با شرایط محیطی اطراف خود است. این سازش می‌تواند به شکل‌های مختلفی مانند تغییر در رفتار، فیزیولوژی یا ساختار بدن باشد. انتخاب طبیعی فرآیندی است که در آن، ویژگی‌هایی که برای بقا و تولیدمثل مفید هستند، در یک جمعیت بیشتر دیده می‌شوند.
وقتی یک موجود زنده با محیط خود سازش پیدا می‌کند، احتمال زنده ماندن و تولیدمثل آن افزایش می‌یابد. در نتیجه، ویژگی‌هایی که به این سازش کمک کرده‌اند، بیشتر به نسل‌های بعدی منتقل می‌شوند. به عبارت دیگر، سازش با محیط، احتمال انتخاب شدن توسط انتخاب طبیعی را بیشتر می‌کند زیرا موجوداتی که با محیط سازگارتر هستند، شانس بیشتری برای بقا و تولیدمثل دارند.
برای مثال، پرندگانی که رنگ پرهای آنها با محیط اطراف هماهنگی دارد، کمتر توسط شکارچیان دیده می‌شوند و در نتیجه، شانس بیشتری برای زنده ماندن و تولیدمثل دارند.
یادآوری ایمنی: در انجام آزمایش‌های زیست‌شناسی، همیشه از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده کنید.
