تخلص سعدی در شعر
در بیت شعر «به جان زنده دلان سعدیا که ملک وجود نیرزد آنکه دلی را ز خود بیازاری» تخلص «سعدی» به کار رفته است. تخلص بخشی از نام یا لقبی است که شاعران در شعر خود به کار میبرند.
در این شعر، «سعدیا» نشاندهنده تخلص شاعر، سعدی شیرازی، است.