جزوه دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | استاد آروری

اراده و مشیّت خداوند، حتمیّت پیدا کرده باشد - حکمت الهی

حقیقت توکّل بر خداوند، محقّق شده باشد  - حکمت الهی

اراده و مشیّت خداوند، حتمیّت پیدا کرده باشد  - فاعلیت انسان در تحقّق اهداف

حقیقت توکّل بر خداوند، محقّق شده باشد  - فاعلیت انسان در تحقّق اهداف

در برابر ارادة خدا تمام عوامل مؤثر، تأثیرگذاری خود را از دست می‌دهند.

خدای رحمان همة موجودات را آفرید و رحمتش را در همه‌جا و بی‌انتها گستراند.

حوادث جهان و از جمله کارهای انسان، تحت ارادة خداوند و مظهری از قضا و قدر اوست.

اگر عشق و محبت انسان از امور محدود فراتر رود، دل به سرچشمة کمالات خواهد سپرد.

«قل افرایتم ما تدعون من الله»

«ان ارادنی الله بضرّ هل هن کاشفات ضّره»

«قل حسبی الله علیه یتوکّل المتوکّلون»

«من یتوکّل علی الله فهو حسبه»

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

عزم و اراده او را تقویت می‌کند _ «إنَّ اللهَ بَالغُ أمرِهِ»

عزم و اراده او را تقویت می‌کند _ «أ لَیسَ اللهُ بِکَافٍ عَبدَهُ»

انجام وظیفه و نتیجه آن را به خدا می‌سپارد _ «إنَّ اللهَ بَالغُ أمرِهِ»

انجام وظیفه و نتیجه آن را به خدا می‌سپارد _ «أ لَیسَ اللهُ بِکَافٍ عَبدَهُ»