آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 17061

عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم/ که تیغ ما به جز از نالهای و آهی نیست (کنایه-تشبیه)

غلام نرگس جماش آن سهی سروم/ که از شراب غرورش به کس نگاهی نیست (استعاره-تشبیه بلیغ)

در نمیگیرد نیاز و ناز ما با حسن دوست/ خرم آن کز نازنینان بخت برخوردار داشت (جناس-تلمیح)

از پای فتادیم چو آمد غم هجران/ در درد بمردیم چو از دست دوا رفت (واج آرایی-کنایه)

حاکمان این زمان ناحق کنند/ در بر خود جامها ابلق کنند

عقاب جور گشاده است بال بر همه شهر/ کمان گوشهنشینی و تیر آهی نیست

آن پارسا که ده خَرد و ملک، رهزن است/ آن پادشا که مال رعیت خورد گداست

چو گستردی بساط دشمنی را/ هزاران دوست را کردی فراری

حذف فعل به قرینه معنوی

سادگی زبان شعر

کاربرد «را» به معنی «به»

قالب شعر، مثنوی است.

استفاده از صفت جمع برای موصوف جمع در ترکیب وصفی «واقعات غرایب»

استفاده از «را» مفعولی در عبارت «واقعات غرایب که خاص او را بود.»

گفتن اسرار به خلق از سوی عارف باعث این شده بود که مشایخ از عارف اِبا کنند.

استفاده از واژگان عربی