آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یکم: مبانی تحلیل متن | آزمون شماره 16387

در شهری که موش آن صد من آهن بتواند خورد، آخر باز، کودکی را هم بر‌تواند داشت. (کاربرد دستور تاریخی)

آن را که گوش ارادت گران‌[سنگین] آفریده‌اند چون کند که بشنود و آن را که کمند سعادت کشان می‌برد چه کند که نرود؟ (تأکید بر قضا و قدر)

هر که در خدمت پادشاه یک‌دل باشد او را دوستان و دشمنان پادشاه خصم گردند؛ دوستان از روی حسد در جاه و دشمنان از وجه اخلاص. (حذف دو فعل به قرینه)

از مبالغتی در تفتیش کار من چاره نیست که آتش از ضمیر چوب و دل سنگ بی جدّ تمام و جهد بلیغ، بیرون نتوان آورد. (کاربرد اضافه تشبیهی)

ابراهیم گفت: ای کوه من تو را نمی‌گویم که برو؛ ولیکن بر تو مثل می‌زنم. 

ما قصدی عظیم کرده‌ایم و سرگشته کاری شده و چنین کاری که خود را کشتن در پیش داریم.

رابعه را پرسیدند: کی بنده از پروردگار بزرگ راضی شود؟ گفت: آن گاه که شادیش از مصیبت چون شادیش بر نعمت بود.

وزیر دیگر که ضدّ او بود گفت: ابنای جنس ما را نشاید در حضرت پادشاهان جز به راستی سخن گفتن.

استفاده از تناسب و تشخیص

حمد خداوند همراه با توصیف طبیعت

کاربرد واژگان عربی ساده  

کاربرد تشبیه و تضاد