آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس پنجم: هماهنگی پاره‌های کلام | آزمون شماره 18201

مداوا-تنبور

شرم-رهام

بیمارستان-رستم

کنیز/مرغزار

من اگر کامروا گشتم و خوش‌دل چه عجب / مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

ما خاک را به نظر کیمیا کنیم / صد درد را به گوشه‌ی چشمی دوا کنیم

ما درس سحر در رهِ میخانه نهادیم / محصول دعا در رهِ جانانه نهادیم

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم / جامه‌ی کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

صبوحی را سگ دربان خود خواند آن پری از مهر: صَ / بو / حی / را / سَ / گِ / در / با / نِ / خُد / خان / دان / پَ / ری / از / مهر

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست: دل / تن / گَ / مو / با / هیچ / کَ / سَم / مِی / لِ‌ / سُ / خَن / نیست

تو را با غیر می‌بینم صدایم در نمی‌آید: تُ / را / با / غیر / می / بی / نم / صِ / دا / یم / در / نِ‌/ می / آ / ید

بوی گیسویی مرا دیوانه کرد: بو / یِ / گی / سو / یی / مَ / را / دی / وا / نِ / کرد

دوازده – چهارده

یازده – سیزده

ده – پانزده

یازده – چهارده