آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس پنجم: هماهنگی پاره‌های کلام | آزمون شماره 17210

آواز قو

پیمان عشق

یاران همدل

آمادۀ نبرد

چرخ گرد از هستی من گر برآرد گو برآر / دور بادا دور از دامان نامم گرد رنگ

هر کسی از ظن خود شد یار من / وز درون من نجست اسرار من

گفتم گره نگشوده‌‌ام زان طرّه تا من بوده‌ام / گفتا منش فرموده‌ام تا با تو طراری کند

روزگار است این که گه عزّت دهد گه خوار دارد / چرخ بازیگر از این بازیچه‌ها بسیار دارد

باده ده آن یارِ قدح باره را / یارِ ترش‌روی شکر‌پاره را

زهی سرچشمه‌ای کز فرّ جوشش / بجوشد هر دمی از عین جان، آب

بنشسته‌ام من بر درت تا بو که برجوشد وفا / باشد که بگشایی دری گویی که برخیز اندرآ

در این سرای بی‌کسی کسی به در نمی‌زند / به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی‌زند