آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوم: از آموختن، ننگ مدار | آزمون شماره 16480

سه - یک 

چهار - دو 

سه - دو 

چهار - یک 

آمدِ  کار من و رشته تسبیح یکی است / که ز صد رهگذرم ، سنگ به سر می آید

دندانه های کاخ خسایارشا هنوز / از شوکت قدیمی خود گفت و گو کنند

ز خارزار تعلق ، کشیده دامان رو / که بحث بر سر یک سوزن مسیحا رفت

چون نبود او را معیّن خانه ای / هر کجا دید، رخت آن جا نهاد

زیبا شود به کارگه عشق کار من / هر گه نظر به صورت زیبا کنم تو را

کسی کاو هوای فریدون کند / سر از بند ضحاک بیرون کند

نخست از من به خوابی دل ربودی / به بیداری هزارم غم فزودی

گل اندک عمر و چندان باد در سر / چگونه خنده ناید گلستان را

در کنج خلوتی از برزن دو خروس بال و پر افراشته و گرد برانگیخته.  (ماضی نقلی)

خسرو موسیقی ایرانی، آواز را از مرحوم درویش خان آموخته بود. (ماضی التزامی)

در وقت ناایمنی از بیگانه، به مقدار ناایمنی خویش را از وی ایمن گردان.(نهی)

حرام از یک کف دست کاغذ و یک بند انگشت مداد که خسرو به مدرسه بیاورد.(ماضی ساده)

عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر، جمال میرصادقی

ابوالفضل بیهقی، جمال میرصادقی

عنصرالمعالی کیکاووس اسکندر، محمدی اشتهاردی

گیلانشاه، عبدالحسین وجدانی