آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 1197

نَ/ظَ/را/ ور/دَ/مُ/ بر/دم/ کِ/ وُ/جو/دی/ بِ/ تُ/ ما/ند/هَ/مِ/ اس/من/دُ/ تُ/ جس/می/هَ/مِ/ جس/من/دُ/ تُ/ رو/حی

نَ/ظَر/ آ/ور/دَ/مُ/بر/دم/ کِ/ وُ/جو/دی/ بِ/ تُ/ ما/ند/هَ/مِ/ اس/من/دُ/ تُ/ جس/می/هَ/مِ/ جس/من/دُ/ تُ/ رو/حی

نَ/ظَ/را/ ور/دَ/مُ/ بر/دم/ کِ/ وُ/جو/دی/ بِ/ تو/ ما/ند/هَ/مِ/ اس/من/دُ/ تو/ جس/می/هَ/مِ/ جس/من/دُ/ تو/ رو/حی

نَ/ظَ/را/ ور/دَمُ/ بر/دم/ کِ/ وُ/جو/دی/ بِ/ تُ/ ما/ند/هَ/مِ/ اس/من/دُ/ تُ/ جس/می/هـَ/مه/ جس/من/دُ/ تُ/ رو/حی

ای به ازل بوده و نابوده ما/ وی به ابد زنده و فرسوده ما

ای همه هستی ز تو پیدا شده/ خاک ضعیف از تو توانا شده

پرورش‌‌آموز درون‌‌پروران/ روز برآرنده‌‌ی روزی‌‌خوران

چو خواهی که نامت بود جاودان/ مکن نام نیک بزرگان نهان

بده ای دوست شرابی که خدایی است، خدایی / نه در او رنج خماری نه در او خوف جدایی

همه درگاه تو جویم همه از فضل تو پویم / همه توحید تو گویم که به توحید سزایی

هر که معشوقی ندارد عمر ضایع می‌گذارد / هم‌چنان ناپخته باشد هرکه بر آتش نجوشد

نظر آوردم و بردم که وجودی به تو ماند / همه اسمند و تو جسمی همه جسم‌اند و تو جانی

می در ساغر

مُ می در سا

بَرَفشانیم

وَ می در سا