آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 3384

گفت می‌باید تو را تا خانه قاضی برم / گفت رو صبح آی قاضی نیمه شب بیدار نیست

گفتمش در عین وصل این ناله و فریاد چیست؟ / گفت ما را جلوه معشوق بر این کار داشت

روزگار است این‌که گه عزّت دهد گه خوار دارد / چرخ بازیگر از این بازیچه‌ها بسیار دارد

هیچ کس را بر من از یاران مجلس دل نسوخت / شمع می‌بینم که اشکش می‌رود بر روی زرد

ره این است، روی از طریقت متاب: فعولن فعولن فعولن فعولن 

رمقی بیش نمانده است گرفتار غمت را: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن

از دشت و دریا در طلب باید گذشتن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع

سر نتوانم که برآرم چو چنگ: مفتعلن مفتعلن فاعلن

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن

مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستف

مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است / آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را

چرخ بگردید بسی تا که چنین چرخ زدم / یار بنالید بسی تا که در این غار شدم

عالم همه دریا شود دریا ز هیبت لا شود / آدم نماند و آدمی گر خویش با آدم زند

گر پای بر فرقم نهی، تشریف قربت می‌دهی / جز سر نمی‌دانم نهادن عذر این اقدام را