آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 4: سبک‌شناسی قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری) | آزمون شماره 1564

 دامن محبت را گر کنی ز خون رنگین/ می‌توان تو را گفتن پیشوای آزادی (توجه به بن‌مایۀ مترادف با دموکراسی غربی)

 آستین چو از چشم برگرفتم/ سیل خون به دامان روانه کردم (سرودن شعر در قالب تصنیف و ترانه)
 

 ای دل، بسی رموز و اشارات در ره است/ قانون عقل گیر و برو بر ره نجات ( تاكيد بر درون‌مایۀ قانون)

 یک مرغ گرفتار در این گلشن ویران/ تنها به قفس ماند، هزاران همه رفتند (حاوی مضامین سیاسی، اجتماعی و وطنی)
 

از نظر موسیقی و عروض نیز گروه سنت‌گرا بسیار پایبند به سنت‌های ادبی بودند.

شاعران دورۀ بیداری تخیلات سرایندگان پیشین را در نظر داشتند.

گرایش به قالب‌های کم کاربرد یا نوین به تدریج زمینه را برای ظهور شعر نو فراهم کرد.

شعر این دوره به دلیل موقعیت اجتماعی و انقلابی، برای عامه مردم قابل فهم است.