حکیم بودن خداوند به این معنی است که او در کارهای خود دارای حکمت است و هر کاری را با دلیل و بر اساس مصلحت انجام میدهد.
حکمت خداوند به این معناست که او هر چیزی را به بهترین وجه و با مناسبترین شکل ممکن آفریده است.
- خداوند در آفرینش جهان و انسان حکمت داشته است.
- او در قوانین و احکام خود نیز حکمتهایی نهفته است.
بنابراین، حکیم بودن خداوند نشاندهندهی علم و قدرت او همراه با خرد و مصلحتاندیشی است.
۱) مفهوم حکمت را درک کنیم: حکمت یعنی انجام کارها با خرد و به بهترین شکل ممکن.
۲) ارتباط حکمت با صفات خداوند را بفهمیم: خداوند با علم و قدرت بینهایت، همه چیز را با حکمت آفریده است.
۳) مصادیق حکمت در آفرینش و احکام الهی را شناسایی کنیم: نظم موجود در جهان و قوانین شرعی نمونههایی از حکمت خداوند هستند.
۴) به این نتیجه برسیم که حکیم بودن خداوند نشاندهندهی علم، قدرت و خرد اوست.
پاسخ نهایی: خداوند حکیم است یعنی همه کارهای او بر اساس حکمت و مصلحت است.
مثال مشابه: نظم موجود در جهان و آفرینش انسان با تواناییهای مختلف.
اگر میخواهی بیشتر یاد بگیری: به آیات مربوط به صفت حکمت در قرآن کریم مراجعه کن.