پایداری ایزوتوپ‌ها
پایداری ایزوتوپ‌ها به ساختار هسته و نیروی جذب هسته‌ای بستگی دارد، نه صرفاً به درصد فراوانی آن‌ها.
ایزوتوپ‌های یک عنصر، تعداد پروتون‌های یکسان و تعداد نوترون‌های متفاوتی دارند. پایداری یک ایزوتوپ به تعادل بین نیروهای جاذب هسته‌ای و دافعه بین پروتون‌ها بستگی دارد.
در مورد هیدروژن، ایزوتوپ‌های آن شامل هیدروژن-۱ (پروتیم) و هیدروژن-۲ (دوتریم) هستند. هیدروژن-۱ پایدار است زیرا تنها یک پروتون دارد و نیازی به نوترون برای پایداری ندارد. هیدروژن-۲ نیز پایدار است زیرا دارای یک پروتون و یک نوترون است که تعادل هسته‌ای خوبی ایجاد می‌کند.
درصد فراوانی بیشتر یک ایزوتوپ لزوماً به معنای پایداری بیشتر آن نیست. بلکه پایداری به ترکیب خاص پروتون‌ها و نوترون‌ها در هسته بستگی دارد.
یادآوری ایمنی: هنگام کار با مواد شیمیایی، حتماً از تجهیزات ایمنی مناسب استفاده کنید.
