برای پاسخ به این سوال، بیایید هر گزینه را بررسی کنیم.
گزینه اول: استخراج فلزها آسانتر از بازیافت آن‌ها است.
- استخراج فلزها از معادن، فرآیندی پیچیده و پرهزینه است.
- بازیافت فلزات، نسبت به استخراج، انرژی کمتری مصرف می‌کند و به محیط زیست آسیب کمتری می‌رساند.
- بنابراین، این گزینه نادرست است.
گزینه دوم: فرایند خوردگی، در فلزات و فرسایش، در سنگ‌ها رخ می‌دهد.
- خوردگی، واکنشی شیمیایی یا الکتروشیمیایی است که در اثر واکنش فلز با محیط اطراف، به ویژه اکسیژن و رطوبت، رخ می‌دهد.
- فرسایش، فرآیندی طبیعی است که در اثر عوامل محیطی مانند باد، آب و یخ، باعث تجزیه و انتقال مواد سنگی می‌شود.
- این گزینه درست است.
گزینه سوم: سنگ معدن فلزهای مورد نیاز، در همه جای کرهٔ زمین یافت می‌شود.
- توزیع سنگ معدن فلزات در کره زمین یکسان نیست و برخی مناطق غنی‌تر از سایر مناطق هستند.
- بنابراین، این گزینه نادرست است.
گزینه چهارم: با بازیافت کامل فلزات مصرف شده، دیگر نیازی به استخراج معادن نمی‌باشد.
- با وجود بازیافت فلزات، همچنان به استخراج معادن برای تأمین نیازهای فلزی نیاز داریم.
- زیرا بازیافت به تنهایی نمی‌تواند تمام نیازهای ما را برآورده کند.
- بنابراین، این گزینه نادرست است.
راهنمایی کوتاه: برای تشخیص گزینه درست، باید مفاهیم استخراج، بازیافت، خوردگی و فرسایش را بدانیم.
گام‌به‌گام:
۱) مفاهیم استخراج و بازیافت فلزات را مرور کنید.
۲) تفاوت بین خوردگی و فرسایش را درک کنید.
۳) توزیع سنگ معدن فلزات در زمین را بررسی کنید.
۴) نقش بازیافت در تأمین نیازهای فلزی را ارزیابی کنید.
پاسخ نهایی: گزینه دوم، یعنی "فرایند خوردگی، در فلزات و فرسایش، در سنگ‌ها رخ می‌دهد" درست است.
مثال مشابه: مقایسه فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی در طبیعت.
