آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 4: سبک‌شناسی قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری) | آزمون شماره 2085

 دامن محبت را گر کنی ز خون رنگین/ می‌توان تو را گفتن پیشوای آزادی (توجه به بن‌مایۀ مترادف با دموکراسی غربی)

 آستین چو از چشم برگرفتم/ سیل خون به دامان روانه کردم (سرودن شعر در قالب تصنیف و ترانه)
 

 ای دل، بسی رموز و اشارات در ره است/ قانون عقل گیر و برو بر ره نجات ( تاكيد بر درون‌مایۀ قانون)

 یک مرغ گرفتار در این گلشن ویران/ تنها به قفس ماند، هزاران همه رفتند (حاوی مضامین سیاسی، اجتماعی و وطنی)
 

به سبک خراسانی با زبانی حماسی شعر می سرود. 

بهار علاوه بر تحقیق و تدریس در دانشگاه، در حوزة روزنامه نویسی نیز فعالیت داشت. وی سردبیر مجله بهار بود. 

آثاری مانند سبک شناسی، تاریخ تطور نظم فارسی، دیوان اشعار و تصحیح های ارزشمند و مقالات علمی بسیاری به جای مانده است.

بهار علاوه بر آشنایی عمیق با زبان فارسی و ادبیات کهن، از مسائل روز جامعه نیز آگاهی داشت و این شناخت و توانمندی را در خدمت آزادی و وطن خواهی در آورد.

عزیزم، من چهار تا باغستان داشتم. باغبان‌ها آبیاری می‌کردند. انگورش را به شهر می‌بردند. کشمش را می‌خشکاندند. فی‌الحقیقه من در کنج باغستان افتاده بودم توی ناز و نعمت.

آن که عالی جاه عزت همراه پارلمان سوئیس به مراحم کاملۀ همایونی مباهی و مفتخر بوده بداند.

ایران مملو از نعمات خداداد است، چیزی که همۀ این نعمات را باطل گذاشته، نبودن قانون است. هیچ کس در ایران مالک هیچ چیز نیست زیرا که قانون نیست.

بر ضمیر عارفان معارف سخن سازی و خاطر خطیر واقفان مواقف نکته‌پردازی پوشیده و پنهان نخواهد بود.